CUMPLEAÑOS FELIZ...TOCATE LA NARIZ...



Los años no pasan en vano y poco a poco van dejando huella en nuestra personalidad y en nuestras vidas. Unos seremos muy exitosos y habremos conseguido todas las metas que nos habíamos propuesto de jóvenes y otros estaremos estancados sin evolucionar o simplemente las cosas no nos han ido tan bien como a los demás.

Sea como sea, está claro que cuando llegamos a cierta edad comenzamos a hacer un historial de los acontecimientos pasados o de lo que nos hubiera gustado vivir, y a menudo encontramos insatisfacción por la tarea sin cumplir o por las metas sin conseguir.

Los años no perdonan, pero no deberían ser un obstáculo para reorganizarnos de nuevo y buscar el aliciente o la satisfacción en aquello que tanto nos hubiera gustado.

Piensa en todo lo que has superado con el paso de los años, ya verás como te alivia el pensar que no tienes que volver a ligar en una disco, o presentarte al examen de conducir, o cualquier otra cosa que en su momento resultó frustrante.

Probablemente has crecido como persona, estás más seguro, más sereno, más convencido de lo que te gusta y de lo que no, todo esto se va ganando con los años.

Por supuesto, no pienses que todo será un camino de rosas. Cada etapa tiene sus pros y sus contras y debemos enfrentarnos a ellos con resolución e intentando sacar partido a todo lo bueno que nos da el día a día.

Aunque hayas cumplido “X” años, no importa, todavía estás a tiempo de realizar algún cambio para mejorar. Aquello que tanto te gustaba de joven y que echas de menos, ¿Por qué no integrarlo en tu vida actual?



Del articulo publicado en TERRA “Cómo superar el trauma de cumplir años”.






Esta foto me la hizo Rubén el Domingo, en la cima del “Castillo mayor”.
La misma cima donde ese mismo día, un montañero de 75 años había conseguido llegar.

No puedes decidir tener más o menos salud, ser más o menos guapo, más o menos fuerte, mas o menos inteligente…

Tampoco puedes saber cuantos años vas a vivir, pero casi siempre puedes decidir como vivirlos.

Muchas gracias a tod@s por vuestras felicitaciones, el pastel de puerros, el croissant de roquefort y las velitas. Y por el GPS que os he pedido...no es un capricho, es porque me siento un poco perdida, jejeje...

El resto de foticos de la excursión al Castillo Mayor.

http://picasaweb.google.es/alfilodelopisable/CastilloMayor2020M#

.
.


4 comentarios:

GEMMA dijo...

Doncs encara que ja han passat uns dies moltissimes felicitats joveneta!!!

Una abraçada ben forta

Unknown dijo...

El trauma de cumplir añooos??
Ya le gustaría a más de una estar así de tremenda!!
Además, pienso que es muy buena notícia cumplir añitos. Lo malo sería no poder hacerlos... no?
Un super super abrazo guapísisisma

Cris dijo...

Esther! Per molts anys!

M'ha agradat molt el text que has posat.
No entenc la gent que es deprimeix per fer anys...l'alternativa -no fer-los- és molt pitjor!

Que segueixis creixent com a persona, i a més així de guapa i en forma! ;-)

Petons!

Becki dijo...

Jo, com les meves companyes, crec q complir anys i saber-ho fer és de les millors coses que hi ha!!!! Un petunassu i aviam si amb la nova xifra aconseguim coincidir!!!! :) felicitaaaaaaaaaaaaatssssssss


Embalse de Mediano

Harley Davidson AD

...de un anuncio de Harley Davidson


Si tuviese que vivir mi vida otra vez, la próxima vez,
trataría de cometer más errores.

Me ralajaría.

Sería más tonto de lo que lo he sido esta vez.

Se que algunas cosas me las tendría que tomar en serio.

Tendría que arriesgarme más, tendría que tener más tropiezos.

Escalaría más montañas, nadaría en más rios y vería más atardeceres.

Comería más helados y menos judias.


Tendría que tener más problemas reales y menos imaginarios.

Mira, soy una de esas personas que vive con mucho cuidado, sana y prudentemente.

Hora tras hora, dia tras dia.

Ah, he tenido mis momentos y si tuviese que hacerlo todo otra vez, tendría que tener muchos más.

De hecho, trataría de no tener nada más.
Sólo momentos, uno detrás de otro.

Si tuviese que vivir mi vida otra vez.

Empezaría ir descalzo lo más pronto posible en primavera y aguantaría así hasta lo más tarde posible en invierno.

Haría más peyas.

Cabalgaría en más tiovivos

Recogería más flores salvajes.




FUNDACIÓN MONA

FUNDACIÓN MONA
Clika para acceder al enlace

FUNDACIÓN JANE GOODALL



Tribal Style-Rachel Brice

Vestida para trepar

Vestida para trepar
Escultura mural dedicada a la escalada en El Ateneu
"No os toméis la vida demasiado en serio; de todas maneras, no saldréis vivos de ésta"

Bernard de Fontenelle

Archivo del blog

Gracias por visitar mi blog. Vuelve cuando quieras...

...dime, dime...